Sunday, January 27, 2013

beyond the deep


εικόνα: ευγενική χορηγία του Allen Douglas

The Kraken - Alfred, Lord Tennyson - 1830

Below the thunders of the upper deep,
Far, far beneath in the abysmal sea,
His ancient, dreamless, uninvaded sleep
The Kraken sleepeth: faintest sunlights flee
About his shadowy sides; above him swell
Huge sponges of millennial growth and height;
And far away into the sickly light,
From many a wondrous grot and secret cell
Unnumber'd and enormous polypi
Winnow with giant arms the slumbering green.
There hath he lain for ages, and will lie
Battening upon huge sea-worms in his sleep,
Until the latter fire shall heat the deep;
Then once by man and angels to be seen,
In roaring he shall rise and on the surface die.

Destruction of Leviathan". 1865 engraving by Gustave Doré
Ο άγνωστος Λεβιάθαν

Πέρ' από κάθε θάλασσα γνωστή
στης άβυσσου τους σιωπηλούς βυθούς
κοιμάτ' Εκείνος νάρκη αρχαϊκή
ατάραχη απ' όνειρα κι ειρμούς.

Νιφάδες φως αχνά τον σκιαγραφούν
κι ολόγυρα παλεύουν σαν θεριά
χιλιόχρονα σφουγγάρια να υψωθούν.

Από θαυμάσιες κόχες παρακεί
πλοκάμια γιγαντώνονται αμυδρά
λιχνίζοντας νωθρά το θαλασσί.

Εκεί θα κείται σαν παντοτινά
τις κάμπιες μασουλώντας του βυθού
μα σαν ξυπνήσει από τον κοχλασμό
μες στη στερνή φωτιά του χαλασμού
θα βγει σ' ανθρώπους κι άγγελους μπροστά
μ' έναν επιθανάτιο βρυχηθμό.

Ζ.Κ.

 


Thursday, January 3, 2013

approaching

εικόνα: E.T. the Extra-Terrestrial

Χέρι χέρι

Είχ’ ένα χρώμα βυσσινί
στις πόλεις του Σκορπίου
χτύπαγε η σκόνη σαν σφυρί
στα ύφαλα του πλοίου.

Την είδε δώδεκα χρονώ
στο σκονισμένο τζάμι
βάδιζε πλάι από καιρό
σε σκοτεινό ποτάμι.

Ξύπνησ’ ο ένας να κοιτά
τ’ αστέρια στον καθρέφτη
κι ο άλλος φώναξε «μαμά»
στη μάσκ’ αυτή που πέφτει.

Κι είπε στον άγγελο κρυφά
δεν θέλω πια να φτάσω
με σέρνει ο χρόνος στ’ ανοιχτά
θα φύγω κι ας γεράσω.

Ποιο να ‘ναι το άστρο που διψά
τους μοναχούς που βλέπει
που νιώθει δίχως να μιλά
και στους θλιμμένους γνέφει.

Να φεύγουν απ’ τα Σόδομα
τους είδε χέρι χέρι
ίσως του λείπει τ’ όνομα
μα θα ‘ναι πάντα αστέρι.