Λάμια
Ήτανε δυο και πολεμούσαν
κι όπως νικούσαν τα θεριά
δώδεκα σάλπιγγες ηχούσαν
ο χρόνος έτρεχε γοργά.
Χτυπούσ' εκείνος απ' τη δύση
κι εκείνη απ' την ανατολή
κι η κούραση ν' αποκοιμίσει
ερχόταν βράδυ την ψυχή.
Ήρθε μια μέρα κάποια λάμια
ήρθε να πάρει και τους δυο
ξύπνησαν πίσω από τα τζάμια
κι έβρεχε γύρω τους θαρρώ.
Κι όπως λαμπύρισαν τα μάτια
φωτιές τρυπήσαν τον καιρό
κράτησ' η λάμια τα παλάτια
κι οι δυο τους πέσαν στο γκρεμό.
Σ' ένα ψηλό βουνό στην Τροία
δυο ταξιδιώτες στη βροχή
βρήκαν καθείς μια πανοπλία
και δυο πετούσανε γυμνοί.
...για τη μάχη...
No comments:
Post a Comment