Negatives

έλα βγες να σε δούμε, τι κρύβεσαι...

photo courtesy of www.toychronicles.com (site is down)

Το θυμόμουν κάτι σαν προμήνυμα... πότε λοιπόν;

Δεν ξέρω αν το έστειλε σ' εκείνον, όμως εγώ το έλαβα.

Ίσως είπα το έντυσε ο φόβος... ο δικός μου.

Είπα του Ξεχνή, δε με γελάς θα το ψάξω αύριο... αύριο...

Τόψαξα σήμερα... δεν το βρήκα. Το πήρε ο χρόνος,

μπορεί να το μάζεψε κι η ίδια αφού είχε πια στεγνώσει.

Η πάλι θα 'ταν απλά μια δική μου ανάμνηση...

Μια μέρα Ξεχνή θα σκοτώσω κάποιον.

Εσένα, κάποιον απ' τ' αδέλφια σου, η κάποιον άλλο...

όμως όχι για την ώρα... όχι ακόμα...

Ασπίδα

Τάχα ρωτάτε να σας πω
έχω μι' ασπίδα μόνο
δε παίζω θάνατο εγώ
ποτέ μου δε σκοτώνω.

Όσους φονιά μ' ονόμασαν
τους κυνηγά το ψέμα

άστρα...

μα κάποιοι λύκοι χάθηκαν
γιατί μυρίσαν αίμα.

Άλλοι τα "μπαμ" που φώναζαν
χτυπήθηκαν και πάνε

σάμπως τα ζάρια να ‘ριξαν
κι ήρθαν για να με φάνε.

Πίσ' από μπρούντζο σμιλευτό
πίσ' από δέρμα τράγου
κρύβω τα μάτια της Γοργώς
και την καρδιά του μάγου.

Ως να φωνάξω φύγετε
έχουν κοντοζυγώσει
στο βάλτο δράκος πνίγεται
ποιος τάχα να τον σώσει.

Στις ερημιές σαν θα βρεθώ
φωτιά η χαρά κι ανάβει
δε θα σας σύρω στο βυθό
δε θα χαθεί καράβι.

Κι όταν ακούσω "κάψτε τον"
πρώτος το σπίρτ' ανάβω
κοπιάστε αν θέλετε λοιπόν
το σάβανο μου ράβω.

      ------------------ 

φίλη...

Μόνο στη φίλη μου μπροστά
δε στήνω την ασπίδα
γιατ' όπως είμαι μ' αγαπά
έτσι κι εγώ την είδα.

Αντέχει αυτό το βλέμμα μου
το παγωμένο βλέμμα
αντέχει την αλήθεια μου
βρόγχο περνά στο ψέμα.

Κι αν είμαι τάχα ξωτικό
εκείνη δε θ' αρπάξω
χτες με ξεδίψασε νερό
τ' αύριο θα της φυλάξω.

αφίλητος 

δε θα σε πειράξουμε, αλήθεια...