'Ανοιγε ξάφνου το βραδάκι η πόρτα κι έμπαιναν οι πρώτοι.
-Ήρθαμε για το έργο...
Έβγαιναν μετά στο μπαλκόνι και κάθονταν.
Όταν δε γέμιζαν τον πάγκο, έμενε θέση και για μας τα μικρά.
Εκεί γνώρισα τον κλέφτη της Βαγδάτης, εκεί την Onibaba, εκεί...
Ήταν Καλοκαίρι... στο σινεμά
...και τι πειράζει που βρέχει; ας το παίξει για μας...
...γιαγιά πες του να μη βάζει Τούρκικα...
No comments:
Post a Comment